Tak, jak żyjemy i funkcjonujemy, tak szybko przekonujemy się, jak bardzo życie potrafi dać w kość. Do tego stopnia, że czasem trudno się po tym pozbierać. Mówi się, że z każdej sytuacji jest wyjście, ale co robić, gdy nie widać nawet tabliczki informującej o kierunku wyjścia Ś? A tak się zdarza. Podstawową wadą chyba każdego z nas jest wrodzony pesymizm, zakorzeniony gdzieś mocno w środku.
Nie wierzymy, a może nie chcemy wierzyć, że coś może nam się udać. Większość z nas jest niemal sparaliżowana, gdy ma coś zrobić na forum klasy, szkoły czy w jakimś innym miejscu publicznym ” i nieważne, czy trzeba coś powiedzieć, zaśpiewać, zatańczyć, wyrecytować, czy tylko po prostu stać i suszyć ząbki. Niewiele jest ludzi, którzy są urodzonymi mówcami, a także takich, które zwyczajnie wiedzą, czego chcą od życia, i do tego po prostu usilnie dążą. Większość z nas przy pierwszej porażce pasuje i natychmiast rezygnuje.
Dziwna rzecz, gdyż potem ci, co najszybciej mówią „stop „, ci najwięcej narzekają, że nic im nie wychodzi. Porażka to nic strasznego. Trzeba ją przeżyć, żeby poznać prawdziwy smak sukcesu i rozkoszować się nim przez długi, długi czas. I żeby ta woń nie była jałowa, niczym chleb powszedni. Jeśli przywykniesz do tego, że od razu otrzymujesz to, czego pragniesz, to nigdy nie będziesz szczęśliwy, bo wciąż będziesz jedynie żył w przekonaniu, że tobie się to wszystko po prostu należy, i koniec, basta ” nie ma innej możliwości. To bardzo egoistyczne podejście, którego natychmiast trzeba się wyzbyć. Pomyśl, ile jest gwiazd i znanych osób, których życiorys bardziej przypomina bajkę o kopciuszku niż o księżniczce na ziarnku grochu. Też musieli wiele przejść, zanim wspięli się na sam szczyt.
Jedni zaczynali na dzielnicy slumsowej, inni wychowywali się w patologicznych rodzinach, a inni po prostu chodzili z castingu na casting, i wszędzie mówiono im: „tak, odezwiemy się na pewno „, a wcale tego nie robiono. I w ten sposób, gdyby nie siła woli i charakteru, zmarnowałoby się wiele talentów, które nie miałyby okazji ujrzeć światła dziennego. Dzięki temu mamy okazję podziwiać wiele ówczesnych gwiazd. I każdy tak może, i każdy potrafi walczyć o swoje, tylko nie każdy jeszcze się o tym zdążył przekonać.
Marta Akuszewska
